خانم شهیدزاده
استان بوشهر، شهر جم
استاد
خانم شهیدزاده ممنون که در این گفت‌وگو شرکت کردید. لطفاً خودتان را برای مخاطبان مت معرفی کنید.
سلام علیکم و رحمت الله. اورینب شهیدزاده، فرزند ناصر، متولد سال 1359، تحصیلاتم سطح 2 از حوزه و کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی هستم.
شما هم مدرس حوزه هستید و نیز به عنوان رابط مجمع خیّرین استان در شهر جم فعالیت دارید.
بنده 9 سال سابقه تدریس در حوزه علمیه و 4 سال تدریس در دانشگاه آزاد اسلامیرا در کارنامه‌ام دارم. از وقتی که مجمع خیّرین حوزه‌های علمیه خواهران استان تشکیل شده، افتخار همکاری با این تشکل را در شهر جم به عهده دارم. هر دو اتفاق یعنی تدریس و حضور در کار خیر به عقیده‌ام از توفیقات الهی بوده که نصیبم شده است.
به عنوان کسی که تدریس هم در حوزه و دانشگاه مشغول بوده‌اید، لطفاً بفرمایید،تدریس در حوزه چه تفاوتی با تدریس در جایگاه‌های دیگر دارد؟
اگر تعهد باشد تدریس از نظر بنده هیچ فرقی نمی‌کندکجا باشد اما اگر بخواهیم علاقه را در نظر بگیریم من علاقه‌ام نسبت به محیط، محتوا، سیاست کاری آموزشی و تربیتی حوزه علمیه بیشتر است. وقتی شما این سیاست و منش کاری را داشته باشید و رعایت کنید، در هر دو قسمت یعنی هم حوزه و هم دانشگاه می‌توانید مفید باشید و از تدریس لذت ببرید.
خانم شهیدزاده شما به عنوان کسی که در متن حوزه حضور دارید و مسائل آن اشراف دارید، گمان می‌کنید خیّرین در زمینه حوزه علمیه خواهران چه کمک‌هایی می‌توانند ارائه دهند که به سط و توسعه فرهنگ حوزوی کمک کند؟
در پاسخ به این سوال باید عرض کنم که اگر ما بخواهیم نقاطی را که نیازمند حضور خیّرین است، شناسایی کنیم ابتدا به ساکن باید نیازها و نقاطی که لازم است حوزه در آن نقاط تقویت شود، مورد بررسی قرار گیرد. من هم به عنوان کسی که هم با مدیریت حوزه، هم با طلاب و هم با خیّرین در ارتباط هستم، به نتایجی دست پیدا کرده‌ام که آنها را برمی‌شمارم.
بیان جایگاه، ویژگی‌ها و محاسن طلبگی به افراد دارای شرایط نخستین گام معرفی حوزه است. پس از آن روشنگری و بیان ارزش‌های اخلاقی و اثرات طلبگی در زندگی فردی و اجتماعی افراد می‌تواند در این مسیر به ما بسیار یاری‌رسان باشد. توجه به نیازهای به روز اجتماع، تربیت، آموزش و توانمندسازی طلاب در پاسخگویی به شبهات روز جهت واکسینه کردن خودم و افراد اجتماع در برابر آسیب‌های اجتماعییقیناً یکی از دیگر نقاط لازم توجه است. تسلط طلاب به زبان جهت تبلیغ و تسلط بر تکنولوژی که با توجه به روند رو به رشدی که دارد سبب می‌شود حوزه‌های علمیه جهت رسیدن به موفقیت بیشتر در رسالت خود سرعت بیشتری داشته باشند و باید به این سلاح ارتباطی مسلح باشد. تقویت روحیه ایثار و نوع‌دوستی در اجتماع موجب نشاط و شادابی و ترویج فرهنگ همدلی می‌شود و این از قابلیت‌های حوزه است. کمک به برنامه‌های فرهنگی و تقویت امکانات سخت افزاری و نرم افزاری به حوزه‌های علمیه و طلاب در جهت تقویت بنیه‌های فرهنگی و دینی و توجه ویژه و کمک به مدارس نوپا در راستای تجهیز فضای آموزشی مستقل، تأمین و حمایت از آموزش‌های خوشه‌ای و ریشه‌ای به افراد موثر در جهت همگانی کردن ارزش‌های معنوی و فرهنگ از جمله نیازهای حوزه است. نیازی که اگر برآورده شود، یقیناً جامعه‌ای را مصون از آسیب خواهد کرد.
ما باید برای گام خیّری، نخست نیازهای جامعه را بشناسیم. به عقیده بنده اینها نیاز جامعه هستند و طلاب می‌توانند این نیاز را برآورده کنند چون به قدرت ایمان و اخلاق دست پیدا کرده‌اند.
ممنون از شما به خاطر کلام اندیشمندانه و زیبای‌تان.
با سپاس و آرزوی سربلندی برای همه خدمتگذاران به حوزه دین، فرهنگ و معنویت، من هم از شما تشکر می‌کنم.
منبع:کتاب جلوه های عشق و ایثار
