خانم مریم پورسجادی
خیّر استان بوشهر، برازجان
لطفا خودتان را معرفی کنید و برایمان بگویید چگونه وارد کارهای خیر شدید؟
اینجانب مریم پورسجادی متولد 26اسفند 1345 و متاهل هستم. من در خانوادهای متدین رشد کردم و تمام ماه صفر در منزل مراسمات مذهبی داشتیم و همین موضوع باعث شد علاقه شدیدی به طلبگی داشته باشم از سیزده سالگی تمام سخنرانی سخنرانها را حفظ و بعدش برای هم سن و سالهای خود منبر رفته و تکرار میکردم، با وجود علاقه به حوزه نتوانستم ادامه تحصیل دهم و سال 81 با کمکهای همسرم ادامه تحصیل دادم و طی سه سال دیپلم گرفتم و سال 91 وارد حوزه شدم و به آرزوی دیرینه خود رسیدم.
خانم پورسجادی کار وقف را چگونه شروع کردید؟
من فقط از دار دنیا یک منزل داشتم که آن را وقف و تبدیل به حسینیه کردم و طلاب علوم دینی در این مکان به تبلیغ دین پرداخته و بحمدالله مجالس عقیدتی و مذهبی در طول سال در این مکان برگزار میشود. ضمناً در گوشهای از آن برای خودم سویئت کوچکی مهیا کردهام و به عنوان خادم اهل بیت مشغول به خدمت شدم.
به خاطر جایگاه خانوادگی که در سطح شهر داریم در تمام جاهایی که مدرسه علمیه حضرت رقیه(س) دچار مشکلات اداری میشد با استفاده از آبروی خانوادگی به رفع مشکل پرداخته و افتخار میکنم از آبرویم در مسیر اهل بیت استفاده نمودهام.
از دیگر کارهای صورت گرفته توسط اینجانب، جذب خیّرین و معرفی حوزه به آنها است و تا به امروز چهل تا پنجاه خیّر به حوزه معرفی نمودهام.
ولی اولین قدمم به حوزه این بود که به عنوان مداح برای طلبهها مداحی کردم که هیچوقت فراموش نمیکنم.
کار خیر چه تاثیراتی بر زندگی شخصی شما داشته است؟
این قدمها تاثیرات بسیاری در زندگی من داشته است. زندگی آرامی را برایم رقم زده است. همسر خوب از اثرات همین انتخاب است از آن گذشته ورودم به حوزه و خواندن دروس حوزوی به من جهت داد و نگاهم به زندگی زیباتر شد و مشکلات زندگی برایم جز امتحان معنای دیگری نیافت. رفتارم با همسر و خانواده خیلی متفاوت شده است.
چه توصیهای برای دیگران و خیّرینی که قصد دارند وارد کار حوزههای علمیه خواهران بشوند دارید؟
توصیه میکنم خیّرین به حوزههای علمیه نگاهی ژرف داشته باشند چرا که اثر ویژه حوزه نتیجه نگاه اهل بیت است. بالاترین اثرحوزه را اگر بخواهم در چند جمله بگویم این است که: دل به دنیا نبندید ،دنیا مانند طعمهای است که انسان را از بین میبرد ولی عدم دلبستگی به دنیا، دنیا و آخرت را به ما هدیه میدهد. انسان باید بداند هرچیزی را که در راه خدا بتواند هدیه کند سبب میشود او واقف نامیده شود، یکی علم خود، یکی آبروی خود و یکی مال خود را وقف راه خدا میکند.
برگرفته از کتاب جلوه های عشق و ایثار